Hayat bizi nereye getirdi, nasıl buraya geldik, nasıl ilerliyoruz, nereye gidiyoruz? Bugün bu soruların cevaplarını vereceğim. Hiçbir çekingenliğim olmadan, dürüstçe, özgünce, objektif bir şekilde kalemi kağıdı elime aldım ve günlüğüme yazdığım yazıların aynısını burada yazıyorum. Aynısı derken tıpatıp aynısı değil elbette. Neyse anladınız siz onu. Hadi bakalım.
Hayat bizi nereye getirdi?
Hayat bizi hiçbirşeyin bitmeyecekmiş gibi göründüğü bir noktaya getirdi. Okul 5 yıldır bitmedi, iş konusunda hedeflediğim başarıyı yakalayamadım yani o da bitmedi, askerlik konusu hala büyük bir muamma, kendi projelerim var uzun süredir başlayamadığım. Çok boktan bir noktadayım yani. Gerçi halimize şükrediyoruz çok şükür birçok nimetlere sahibiz. Aç değiliz açıkta değiliz. Dünyanın yüzde yetmişbeşinden daha iyi durumdayız ama bazı şeyler sıkıntı oluyor işte. Hani bazı şeyler vardır herkesin yaptığı ama senin yapamadığın. Aynı onun gibi. Bilmiyorum ne olacak hadi hayırlısı.
Nasıl buraya geldik?
Ben hiç başkasının lafıyla hareket etmedim. Hep kararlarımı kendim verdim ve o doğrultuda hareket ettim. Üniversite konusu hariç. Üniye çalışırken babamın lafıyla çalıştım ve kazandım. Açıkçası yıllar sonra diyebilirim ki keşke o konuda da kendi bildiğimi yapsaydım. Çünkü üni bana birşey katmadı. Oradaki teknik derslerin çoğunu zaten biliyordum. Teorik derslere de zaten ihtiyacım olmadı hiç.Kimya bana ne lazım? Mat, fizik, öğretmenlik mesleğine giriş, eğitim psikolojisine giriş falan filan bana ne lazım? Bana hiçbir faydası yok bunların. Bu 4 yıl benim için israftan başka birşey olmadı. Yine programcı olacaktım yine programcı olacaktım. Pedere anlatamadık ve o okul beni buralara attı. Zaten deniz kenarı bir şehirde yaşamak istiyordum, istediğime kavuştum ama itiraf edeyim ki bu hedef de çok küçükmüş bunu kısa zaman önce anladım.
Nasıl ilerliyoruz?
Buna farklı açılardan cevap vermek mümkün. Kısa cevap iyi kötü ilerliyoruz. 2 ileri 1 geri tarzında. Bazen 2 ileri 2 geri, 3 geri falan olabiliyor ama genel olarak kendi yağımızda kavrulup gidiyoruz.
Uzun cevap ise biz de çoğu dürüst vatandaş gibi dişimizle tırnağımızla gece gündüz çalışarak ilerliyoruz. Çok zormuş ya. Çalmadan çırpmadan haramı helali düşünerek çalışmak çok zormuş. İçimizde Allah korkusu, gözümüzde kararlılık, aklımızda algoritmalar para kazanmaya çalışıyoruz. Çok zor. Görüyorum bazı kimseler çala çırpa, harama bulaşa bulaşa parayı bulmuş. Yanlış, bize ters. Biz altımıza ferrari çekeceksek bile helal parayla çekmek isteriz. Belki de bu bir hayal ama bunu kimse bilemez. Bunu zaman gösterecek.
Nereye gidiyoruz?
Ve son olarak nereye gidiyoruzu da cevaplayıp bir günlüğü daha tamamlamış olalım. Bizim gittiğimiz daha doğrusu gitmeye çalıştığımız tek bir yer var. Birkaç ülke ve şehirde ofisleri, binaları ve hatta kampüsleri olan bir yazılım şirketi kurmak ve bunu tek başıma yönetmek. Liseden beri tek hayalim bu. Pascal’da adımı yazdırdığım günden beri hayalim.Aslında bu son cümle yukarıdaki tüm soruların cevabı ve tüm paragrafların özeti. Hayatımın tek amacı var işte bu. Peki gerçekten oraya mı gidiyoruz? Benim tüm uğraşım bu yönte ama gidebilir miyim gidemez miyim orasını zaman gösterecek.
Herkese iyi geceler.
0 yorum