Koooskoca bir yılı daha geride bıraktık. Acısıyla tatlısıyla inişiyle çıkışıyle bir yıl daha geride kaldı. Peki ne anladık? Ne kattı bize 2018? Bu bir yıl içinde ne öğrendik? Neler yaptık? Bu dünya için birçok şey yaptık, hep dünyalık şeyleri öğrendik, kendimize hep dünyalık şeyler kattık. Peki ya öbür dünya? Sermayemizin 70te birini daha feda ettik ama ne karşılığında? Sermayemiz hızla tükenirken ölüme ne hazırladık? Ahirete bu yıldan ne götüreceğiz? Bir avuç insan dışında kimse bunları düşünmüyor. Herkesi bir yılbaşı eğlencesi telaşı sarmış, bu bir günlük tatili nerede geçirsek, kimlerle eğlensek, ne içsek, ne kadar para ayırsak herkes bunların hesabını yaptı. Kimse koskoca bir yılı daha devirdik ama aslında hiçbirşey elde edemedik diye düşünmüyor.
Aslında olay sadece düşünmekle bitmiyor. Düşündük tamam peki ya sonra? Düşünüp bırakacak mıyız bu konuyu? Sadece düşünmek yetiyor mu? Düşünmek bu işin başlangıcı, ilk adımı. Daha atılması gereken birsürü adım var. Düşündük, eğriyi doğruyu farkettik. Yıllar geçiyor, sermayemiz tükeniyor, ölüme daha çok yaklaşıyoruz. Hayatımızın baharındayken birşeyler yapmamız gerekiyor. Allah için, peygamber için, din için harekete geçmemiz gerekiyor. Önce kendimizi sonra çevremizdekileri eğitmemiz gerekiyor. Dünya malının boş olduğunu artık anlamamız gerekiyor. Bir yıl boyunca ve daha önceki yıllar boyunca hep dünya malını elde edebilmek için gece gündüz çalıştık, tüm vaktimizi bu uğurda harcadık peki sonuç? Hiçbirşey elde edemedik. Hep bir problem çıktı, hep sorunlarla boğuşup durduk. İşimiz gücümüz problem çözmek. Çözdükçe yeni problemler çıkıyor ve bunun sonu bir türlü gelmiyor. Evet geçinmemiz lazım, evimize ailemize bakmamız lazım ama tüm vaktimizi bunun için harcamak doğru değil. Hem sistem hem vesveseler bize bu problemlerin çözülmesi gerektiğini dayatıp duruyor. Gözümüzü bu problemlerle kapatıp bizi uyutuyorlar. Gerçekte fındık kabuğunu doldurmayacak problemleri gözümüzde büyütüp asıl yapmamız gereken şeylerden bizi alıkoymaya çalışıyorlar ve bunu başarmak için tüm güçleriyle uğraşıyorlar. Para bir problem değildir. Problem Allah’a olan mesafemizdir. Eğer Allah’a uzaksak problemler bitmez. Allah problem olmayan şeylerin bize problemmiş gibi dayatıldığını anlamamız için her seferinde daha büyük problemler karşımıza çıkartır. Bunları çözdükçe eskiden karşılaştığımız problemlerin aslında çok basit olduğunu hatta problem bile olmadığını anlarız. Böylece artık tüm problemlere “acaba bu da aslında küçük bir problem olmasına rağmen gözümde fazla mı büyütüyorum” diye düşünmeye sevkeder. Evet aynen öyledir. Aslında problem olmayan konuları gözümüzde bir dağ kadar büyütürüz. Allah’a yaklaştıkça problemler kendiliğinden çözülmeye başlar. Özellikle bunu gördükçe insan dünyadan soğur ve daha çok Allah’a yaklaşmaya başlar. İşte bizim yeni yılda yapmamız gereken şey de tam olarak budur. Hem bireysel olarak hem millet olarak hem ümmet olarak.
Bunları kime anlatıyorum? Birisi okusun anlasın diye değil sırf yazmayı sevdiğim için yazdım tüm bunları. Herkes kendi kararını kendisi veriyor zaten. Ben kendi düşüncelerimi söyledim. Kimseyi ikna etmeye çalışmıyorum. Herkesin kendi aklı ve kendi iradesi var. Ne müslümanı kafir yapabilirim ne de kafiri müslüman. Tüm kalpler Allah’ın elindedir. Müslüman kimse bu dediklerime katılırken kafir kimse de bunları tamamen reddedecektir. Dünyada 1 milyardan fazla müslüman var. Bizim bugünki görevimiz kafiri müslüman yapmaya çalışmaktan çok uyuyan ve düşünmeyen müslüman kardeşlerimizi uyandırıp düşünmelerini sağlamak. Bunun için de önce kendimizi uyandırmalı ve düzeltmeliyiz. Bin uyanığı uyandırmaya bir uyanık yeterlidir. Mum başka mumu yaktığında kendi ışığından birşey kaybetmez. Karanlıkta bir mum olabildiysek, yanımızdaki bir kişiyi uyandırabildiysek ve Allah’ı razı edebildiysek ne mutlu bize. Sağlıcakla kalın.
0 yorum