İman ve Namaz

Ş: Dirildikten sonra mahşer gününde Allah’ı görsen “vay be gerçekten de varmış” der misin?

E: Derim herhalde.

Ş: O zaman demekki gerçekten inanmıyorsun. Hadi bırak namazı o zaman.

E: Defol git şerefsiz. Allah bilmemizi isteseydi bildirirdi. İnanmamızı istiyor inanıyoruz. İnanmanın seviyeleri vardır. Benim imanım bilgi kadar üst seviyede olmayabilir. İnanmak kalp ile bilmek beyin ile olur. İnanmak duyguları harekete geçirir bedeni etkiler, bilmekte öyle şeyler olmaz. Sadece düşüncelerini etkiler. Seni harekete geçirmez. Bu şartlar altında insan için iman bilgiden daha önemlidir. Çünkü davranışları etkiler ve insani duyguları harekete geçirir.

Ş: –

Her namaza niyet ettiğimde bu tarz şeyleri söylemekten vazgeçsen diyorum artık. Spor yapacağım diyorum ses çıkarmıyorsun, arkadaşla buluşacağım diyorum ses çıkarmıyorsun, çalışacağım program yazacağım diyorum ses çıkarmıyorsun, sigara içeceğim diyorum ses çıkarmıyorsun. Namaz kılacağım deyince beynimi bombardıman etmeye başlıyorsun. Ne kadar şerefsiz birşeymişsin sen ya. Defol git artık başımdan. Allah senin gibilere uymaktan korusun bizi.

Allah var mı?

Ş: Allah nasıl var olabilir?

E: Allah’ın şeklini şemalini bilmem. Görebilirsem neyle karşılaşacağımı da bilmem. Var mı sorusuna cevap verebilirim. Ben bir programcıyım. İşlemekte olan bir sistem nasıl işler onu çok iyi anlarım. Algoritmaları çok iyi anlarım yani. Herşey bir algoritmaya göre çalışır. Mantığı vardır. Şurdan şu gelir burdan bu çıkar şu şöyle olur falan filan. Her algoritmanın bir geliştiricisi olmak zorunda. Hiçbir algoritma rastgele oluşmaz. Bu duruma göre DNA gibi bir algoritmanın bir yapıcısı olmak zorunda. Rastgele olamayacağına göre mecburen üstün bilgisi olan birisinin yapmış olması gerekiyor. İşte bu üstün bilgi sahibi olan Allah’tır. Çünkü başka üstün bilgi sahibiyim diyen yok.